ΦΡΕΝΤ ΒΟΙΣΣΟΝΑΣ [1858-1946]

Γεννήθηκε στη Γενεύη.
Γιός φωτογράφου, κληρονόμησε το εργαστήριο του πατέρα του μαζί με τον αδερφό του τον Edmond-Victor.
Δεινός ορειβάτης και φυσιολάτρης έρχεται πρώτη φορά στην Ελλάδα και φωτογραφίζει το 1903 ,έρχεται ξανά το 1907 ,το 1913
είναι ο πρώτος που ανεβαίνει στην κορυφή του Ολύμπου.Ξαναέρχεται για ένα τελευταίο ταξίδι στο Άγιο Όρος το 1930 ( 72 χρονών! ).
Η Φωτογραφική του ματιά αναδεικνύει την Ελληνική φύση και τους ανθρώπους.Μοναδικό εθνολογικό ντοκουμέντο μιας και οι
περισσότεροι φωτογράφοι του καιρού του ,απ΄την  Ελλάδα φωτογράφιζαν μόνο τα αρχαία μάρμαρα.Παρόλο που από αγάπη
για την αρχαία ελλάδα ξεκίνησε αυτό το φωτογραφικό ταξίδι ,αγαπάει και τους συγχρονούς του Έλληνες , ειδικά αυτούς της
υπαίθρου .Τον περιλαμβάνω στους μεγάλους Έλληνες φωτογράφους και για την αξία του έργου του και για τον φιλελληνισμό του
αλλά και  επειδή πιστεύω πως το έργο του έκανε γνωστή την Ελλάδα της εποχής του και επηρέασε και πολλούς Έλληνες
φωτογράφους.Το σύνολο του Ελληνικού τμήματος του αρχείου του αποκτήθηκε πρόσφατα από την πολιτιστική Ολυμπιάδα.
Διαβάστε και ένα κείμενο του Γιάννη Σταθάτου:Fred Boissonnas , εικόνες της Ελλάδας

ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΥΣΑΚΗ (1899-1972)

Γεννήθηκε στη Σμύρνη.Παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής με τον Παύλο Μαθιόπουλο στην Αθήνα και ξεκινάει  να φωτογραφίζει.
Το 1926 αποφοιτά από τη σχολή εθελοντριών νοσοκόμων του Ερυθρού Σταυρού όπου και  προσφέρει τις υπηρεσίες της για πολλά
 χρόνια.Με τις διάφορες αποστολές του Ερυθρού Σταυρού γύρισε όλη την Ελλάδα,φωτογραφίζει σαν προσωπικό τρόπο έκφρασης
αλλά και σαν μαρτυρία για αυτά που ζει. Πολύτιμη καταγραφή όλων των συμφορών που βρήκαν την Ελλάδα και τον λαό της
 εκείνη την περιόδο.Αλλά και φωτογραφίες μιας Ελλάδας που έχει χαθεί οριστικά ,με μια ματια τρυφερή ενός ανθρώπου
 που νιάζεται για τον συνάνθρωπο του και δεν καταγράφει μόνο τον πόνο του αλλά και τον ανακουφίζει .
Το 1971 δώρισε το αρχείο της στην Εθνική Πινακοθήκη.
Δείτε και το λεύκωμα ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΥΣΑΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ 1917 -1958

Η 24χρονη Αννα Παντελιά είναι η Ελληνίδα που διακρίθηκε ανάμεσα στους 30 καλύτερους φωτορεπόρτερ στον κόσμο, κάτω των 30 ετών, από το Magnum.

της Ελίνας Μαμμή |

Η Αννα Παντελιά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε φωτογραφία και οπτικοακουστικές τέχνες στο ΤΕΙ της Αθήνας και πριν από λίγους μήνες έφυγε για Μάστερ στη Διεθνή Επικοινωνία και Ανάπτυξη στο City University του Λονδίνου.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκε στο εξωτερικό, καθώς το 2011 είχε πάει στη Γερμανία με Erasmus και από τότε πάντα έψαχνε ευκαιρίες να ανοίξει τα φτερά της εκτός συνόρων.
Επέστρεψε στην Αθήνα για να τελειώσει τις σπουδές της, ωστόσο η επόμενη πρόκληση δεν άργησε αφού λίγο καιρό αργότερα της έγινε πρόταση να κάνει πρακτική άσκηση στο CERN. Φυσικά, δεν άφησε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη.
«Ξεκίνησα στο CERN για πρακτική άσκηση, το καλοκαίρι του 2012. Μου προτάθηκε μια θέση που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι από την Αθήνα θα έφτανα κάποια μέρα στη Γενεύη και πόσο μάλλον να δουλεύω για τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών ερευνών».
Πριν από ένα μήνα περίπου, η Αννα βρέθηκε στη λίστα του Magnum με τους 30 καλύτερους νέους φωτογράφους κάτω των 30 ετών στον κόσμο. Και μας μίλησε για τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει, τους προβληματισμούς της, τους στόχους της και το αν θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Κόλλησε από μικρή το «μικρόβιο» της φωτογραφίας

Νομίζω ότι η φωτογραφία είναι «μικρόβιο» που κάποιος στο κολλάει, είτε αυτός είναι ένας φίλος, είτε η δουλειά ενός καταξιωμένου φωτογράφου. Η αγάπη μου για τη φωτογραφία πάει πίσω στα χρόνια του Λυκείου, ήμουν ιδιαίτερα τυχερή γιατί κατάλαβα εγκαίρως ότι η φωτογραφία είναι αυτο με το οποίο ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά έχοντας πλήρη συνείδηση των δυσκολιών του επαγγέλματος. Αυτό με βοήθησε να διαλέξω τη κατάλληλη σχολή και με την κατάλληλη προσπάθεια να μου ανοιχτούν και άλλες πόρτες.

Η διάκριση Magnum’s 30 Under 30

Το Magnum ζήτησε από φωτορεπόρτερ από όλο τον κόσμο, οι οποίοι καλύπτουν κοινωνικά θέματα και είναι κάτω των 30 να συμμετέχουν στον διαγωνισμό στέλνοντας μια φωτογραφία από κάποιο project τους. Συμμετείχαν 664 φωτογράφοι από όλο τον κόσμο, από τους οποίους προέκυψε η λίστα των 30 καλύτερων (Δείτε όλους τους νικητές πατώντας εδώ). Μεταξύ αυτών και η Αννα Παντελιά:
«Το γεγονός ότι φωτογράφοι του Magnum και μέλη του Photography Show της Αγγλίας με επέλεξαν ως μια από τους 30 καλύτερους documentary φωτογράφους κάτω των 30 αποτελεί τη σημαντικότερη μου διάκριση μέχρι τώρα. Το Magnum αποτελεί θεσμό στον χώρο της φωτογραφίας και έχει φιλοξενήσει τους σημαντικότερους φωτογράφους της ιστορίας. Νιώθω πολύ τυχερή που θα γνωρίσω φωτογράφους του πρακτορείου και θα χω την ευκαιρία να ακούσω τη γνώμη τους για τη δουλειά μου».

Anna Pantelia - The De-portables of Patra - Αυτή είναι η φωτογραφία που εξασφάλισε στην Αννα μια θέση ανάμεσα στους καλύτερους φωτορεπόρτερ κάτω των 30

Στην ιστοσελίδα της, η Αννα περιγράφει το project «Τhe European Dream» που της χάρισε αυτή τη διάκριση:
Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός κυριαρχούν στα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα. Στην Πάτρα, περίπου 40-50 πρόσφυγες και μετανάστες ζουν στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια της Πειραϊκής Πατραϊκής, βλέποντας τα καράβια να φεύγουν για την Ιταλία. Όλοι έχουν διαφορετικές ιστορίες, αλλά έναν κοινό στόχο: να καταφέρουν να μπουν κρυφά σε ένα καράβι για την Ιταλία, για να ζήσουν το λεγόμενο «ευρωπαϊκό όνειρο».

The European Dream

Δείτε όλες τις φωτογραφίες του project της Αννας Παντελιά «The European Dream» πατώντας εδώ.

Το Cern και η γνωριμία με τον Στίβεν Χόκινγκ

Η Ελλάδα αποτελεί ιδρυτικό μέλος του CERN το οποίο φιλοξενεί πολλούς Έλληνες καθηγητές και φοιτητές. Η μακροχρόνια συνεργασία της Ελλάδας με το CERN έχει δώσει πολλές ευκαιρίες σε Έλληνες φοιτητές και φοιτήτριες, μια από αυτές ήμουν και εγώ. Λόγω της θέσης μου ως μέλος της ομάδας επικοινωνίας του CERN και φωτογράφος είχα την ευκαιρία να γνωρίσω αξιότιμους επιστήμονες όπως ο καθηγητής Steven Hawking. Αν και λόγω της κατάστασης του δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω μαζί του, θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό που τον γνώρισα από κοντά.

Η ζωή στο εξωτερικό δεν είναι ρόδινη

Η ζωή στο εξωτερικό μπορεί να φαίνεται εύκολη και γεμάτη ευκαιρίες σε πολλούς αλλά στην πραγματικότητα μόνο εύκολη δεν είναι. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, η νοοτροπία και η ψυχολογία των ανθρώπων διαφορετική και φυσικά η υπάρχει και ο παράγoντας της προσαρμογής.
Προσωπικά δεν θεωρώ το επίπεδο ζωής του Λονδίνου υψηλό, αλλά σίγουρα προσφέρει άλλα πλεονεκτήματα, ιδιαίτερα στον χώρο των τεχνών και της ψυχαγωγίας.

Πώς βλέπει τον εαυτό της σε 10 χρόνια

Πρίν 5 χρόνια ξεκινούσα τη σχολή φωτογραφίας στο ΤΕΙ Αθήνας χωρίς να ξέρω που θα με βγάλει αυτή η επιλογή μου, το μόνο που ήξερα είναι ότι ακολούθησα αυτό που με έκανε ευτυχισμένη, μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια άλλαξα 3 χώρες, γνώρισα ανθρώπους που δε περίμενα ποτέ οτι θα γνώριζα και βρέθηκα σε μέρη για τα οποία απλά διάβαζα στα βιβλία. Συνεπώς το πως βλέπω τον εαυτό μου σε 10 χρόνια είναι κάτι που δε μπορώ να προβλέψω, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω να μάθω πολλά ακόμα.

Θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι η χώρα που μεγάλωσα και η χώρα που αγάπησα, είναι η χώρα που με εκπαίδευσε όχι μόνο ακαδημαϊκά αλλά ηθικά. Παρόλα τα παράπονα που έχω για την επικρατούσα κατάσταση θα ήθελα να επιστρέψω και να επενδύσω στην Ελλάδα.

Anna Pantelia - Photographer @ CERN/ 2013 from Anna Pantelia on Vimeo.

http://www.annapantelia.com/

https://www.facebook.com/annapanteliaphotography

ΧΑΡΙΣΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (1911-1993)

Γεννήθηκε στην Καβάλα. Από μεγαλοαστική οικογένεια που του δίνει την δυνατότητα μιας ιδιαίτερης καλλιέργειας για τα δεδομένα της εποχής.Μια φωτογραφική μηχανή που του χαρίζουν στα 16 του τον πρωτοφέρνει σε επαφή με την φωτογραφία. Παρόλο που σπουδάζει χημεία στην Λωζάνη και με την επιστροφή του δουλεύει στο εργοστάσιο του πατέρα του,αρχίζει όλο και περισσότερο να ασχολείται με την φωτογραφία μέχρι που τον κερδίζει ολοκληρωτικά.Φωτογραφίζει από το 1940 για λογαριασμό
του στρατού ώς έφεδρος αξιωματικός το Αλβανικό μέτωπο και από την κατοχή και μετά ώς συνεργάτης για διάφορες ξένες αποστολές και οργανισμούς εξασφαλίζοντας με άνεση τα υλικά και τα μηχανήματα που χρειάζεται, σε πολύ δύσκολες εποχές για την Ελλάδα.Συνεργάζεται με το Associated Press , το περιοδικό Life και το δίκτυο CBS. Το 1956 ξεκινάει το φωτογραφικό του πρακτορείο.Φωτογραφίζει τα πάντα για τους πάντες με τους συνεργάτες του ,δουλεύει συνήθως μεσαίο φορμά και παρόλο τον φόρτο πάντα βρίσκει χρόνο να φωτογραφήσει για τον εαυτό του.Από τις συμμετοχές του σε εκθέσεις πιο σημαντική θεωρείται η συμμετοχή του -μοναδικός Έλληνας-στην έκθεση "The family of man" του Μ.Ο.Μ.Α.
Πρωτοστατεί στην ίδρυση της Ε.Φ.Ε. και συμμετέχει στις δραστηριότητες της,ένας άνθρωπος που η φωτογραφία ήταν η ζωή του. Το αρχείο του από 120000 αρνητικά είναι μια σημαντική καταγραφή της Ελλάδας της ανοικοδόμησης μετά τον πόλεμο. Μιας Ελλάδας αισιόδοξης και δημιουργικής και τις περισσότερες φορές χαμογελαστής που όμως είναι μόνο η μια πλευρά της. Είχα την τύχη να τυπώσω φωτογραφίες από αυτό το αρχείο μέσω του τελευταίου του συνεργάτη του κ.Στέργιου Σβάρνα ,
τα αρνητικά του ήταν άψογα.Το αρχείο του ανήκει τώρα στο μουσείο Μπενάκη,πολύ σημαντική πηγή για το έργο του και την ζωή του είναι το βιβλίο του Δημήτρη Τζίμα
Δ.Α. ΧΑΡΙΣΙΑΔΗΣ 1911-1993 Φωτογραφίες ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ 1995

ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ 2015 Υποβολή προτάσεων για συμμετοχή στην έκθεση Νέοι Έλληνες φωτογράφοι

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 13 ΜΑΡΤΙΟΣ 2015
Το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας, στο πλαίσιο των δράσεων του για την ανάπτυξη της σύγχρονης Ελληνικής φωτογραφίας, προσκαλεί νέους δημιουργούς που χρησιμοποιούν το φωτογραφικό μέσο να καταθέσουν τις προτάσεις τους για συμμετοχή στην έκθεση "Νέοι Έλληνες Φωτογράφοι 2015".

Η πρόσκληση απεύθυνεται σε δημιουργούς ηλικίας έως 35 ετών (που έχουν γεννηθεί απο το 1979 και μετα) και το θέμα είναι ελεύθερο. Η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων είναι μέχρι τις 23 Μαρτίου.
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στο πλαίσιο του AthensPhotoFestival 2015και ακολούθως θα ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη.
Υποβολή Πρότασης
Η κατάθεση του υλικού γίνεται σε ψηφιακή μορφή, μέσω του δικτυακού τόπου τουAthensPhotoFestivalή ταχυδρομικά. Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να συμπληρώσουν και να υποβάλουν τη φόρμα δήλωσης συμμετοχής, συνοδευόμενη από το φωτογραφικό υλικό. Κάθε πρόταση θα πρέπει να περιλαμβάνει μια ενότητα έως 15 φωτογραφικών έργων, σε μορφή ηλεκτρονικών αρχείων, που παρουσιάζουν το σύνολο ή μέρος ενός φωτογραφικού project.
Κριτική Επιτροπή
Την κριτική επιτροπή της έκθεσης απαρτίζουν οι:
Κωστής Αντωνιάδης (Επιμελητής εκθέσεων, Καθηγητής φωτογραφίας)
Μανόλης Μωρεσόπουλος (Διευθυντής AthensPhotoFestival)
Ηρακλής Παπαϊωάννου (Επιμελητής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης)
Περισσότερες πληροφορίες:www.photofestival.gr.

ΤΑΚΗΣ ΤΛΟΥΠΑΣ (1920-2003)

Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΚΑΜΠΟΥ

Το 1983 που έπεσε στα χέρια μου το λεύκωμα του "Από την γη των ανθρώπων" άλλαξε η αίσθηση που είχα ότι η Ελληνική φωτογραφία ξεκινούσε ουσιαστικά γύρω στην δεκαετία του 60 ,εκτός τις φωτογραφίες της Nelly's και τις φωτογραφίες του Σπύρου Μελετζή.Ο Τάκης Τλούπας γεννήθηκε στην Λάρισα και εκεί έζησε και δημιούργησε το φωτογραφικό έργο του. Γιός ξυλογλύπτη ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του αρχικά ,αλλά οι ανάγκες του βιοπορισμού τον έκαναν φωτογράφο. Η Φωτογραφία τον ενθουσίασε, κι από το 1945 και μετά που είχε φωτογραφείο στην Λάρισα ,στον ελεύθερο χρόνο του ,
ανάμεσα σε φωτογραφίσεις γάμων και τυπώματα φωτογραφιών ταυτότητας, δημιουργεί ένα κατά την άποψη μου μοναδικό φωτογραφικό έργο. Χωρίς καμία επίσημη χρηματοδότηση ή ιδιότητα, φωτογραφίζει την Θεσσαλική γη και τους ανθρώπους της ,τα βουνά της Πίνδου και τους ξωμάχους.Οι φωτογραφίες του είναι σαφέστατα ένα πολύ σημαντικό φωτογραφικό ντοκουμέντο,χρήσιμο στην όποια ιστορική ανασύνθεση των τόπων και των ανθρώπων στην διάρκεια 40 χρόνων καθοριστικών για την σύγχρονη
Ελλάδα.Είναι όμως και καλλιτεχνική ,δημιουργική φωτογραφία -πέστε την όπως θέλετε -με όλη την σημασία της λέξης. Ο Τάκης Τλούπας είναι ένας ξωμάχος της φωτογραφίας ,οργώνει και αυτός με το Ελληνικό φως τις φωτογραφικές του πλάκες με μια ματιά που δεν εξαντλείτε στο γραφικό και στον νατουραλισμό.

             

               

ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (1898-1989)

Γεννήθηκε στη Λαμία και μεγάλωσε στην Αθήνα ,όπου παρακολούθησε και μαθήματα ζωγραφικής στο Πολυτεχνείο.Το ενδιαφέρον
της για την τέχνη είναι μεγάλο και με τα συχνά ταξίδια της στο εξωτερικό και τις επισκέψεις σε μουσεία και εκθέσεις ενημερώνεται
για την εικαστική κίνηση.Η ενασχόληση της με τη φωτογραφία ξεκινάει σε μεγάλη σχετικά ηλικία αλλά την απορροφάει
ολοκληρωτικά.Ξεκινάει φωτογραφίζοντας τα εκθέματα για λογαριασμό του Εθνικού αρχαιολογικού Μουσείου.Με την κήρυξη του
πολέμου το '40 αρχίζει να φωτογραφίζει κοινωνικά θέματα και συνεχίζει και στην διάρκεια της κατοχής.Με την κάλυψη διαφόρων
ανθρωπιστικών επιτροπών φωτογραφίζει τα φοβερά μαρτύρια του λαού ,τη δυστυχία , τα πεινασμένα παιδια.Το 1945 αναλαμβάνει
την διεύθυνση του φωτογραφικού τμήματος της UNRRA και φωτογραφίζει τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης στην ύπαιθρο.
Το φωτογραφικό της έργο στη δεκαετία '40-'50 είναι ένα συγκλονιστικό κοινωνικό ντοκουμέντο .Από κει και πέρα  και μέχρι
μια ασθένεια των ματίων της να την αναγκάσει να σταματήσει να φωτογραφίζει ,η εκφραστική δύναμη της φωτογραφίας της
αδυνατίζει και είναι περισσότερο μια ωραία τουριστική εκδοχή της Ελλάδας , μιας Ελλάδας φτωχής πλην τίμιας.
Το αρχείο της το δώρισε στο μουσείο Μπενάκη το 1976.
Σημαντική πηγή πληροφοριών για το έργο της το βιβλίο της ΦΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ 1990